Księga Hioba (Hi 36)
Wysłany na Mar 20, 2010 w Ks. Hioba (Hi), Stary Testament | 0 wpisów
Czwarta mowa Elihu: Sens cierpień Hioba
Elihu jest prawdomówny
1
Dodał jeszcze Elihu, i rzekł:
2
“Poczekaj chwilkę, wyjaśnię,
bo jeszcze [mam] słowa od Boga.
3
Daleko poniosę swą wiedzę,
by ukazać sprawiedliwość Stwórcy.
4
Naprawdę, nie mówię podstępnie,
prawdziwie jest mędrzec przed tobą.
Bóg jest sprawiedliwy
5
Oto Bóg nie odrzuca potężnych,
umysłów potężnych duchem,
6
ale ciemięzcy żyć nie dozwoli,
ubogim przyznaje słuszność,
7
nie spuszcza oka z uczciwych,
osadza ich na tronach z królami,
wywyższa ich po wsze czasy.
Cierpliwie nawraca
8
Gdy powrozami związani,
w kajdany nędzy zostaną zakuci,
9
wtedy im stawia przed oczy ich czyny,
by ciężkość przestępstw widzieli.
10
Otwiera im uszy na radę,
namawia: od zła niech odstąpią!
11
Gdy usłuchają z poddaniem,
dni płyną im w dobrobycie,
a lata mijają w szczęściu.
Opornych czeka kara dotkliwa
12
Niewierni muszą zginąć od dzidy,
wyginą z braku rozumu.
13
Ludzie zatwardziali gniew chowają,
związani nie chcą ratunku;
14
wyginą za dni młodości,
a życie ich godne pogardy.
15
Biednego On ratuje przez nędzę,
cierpieniem otwiera mu uszy.
Poddaj się Bogu!
16
I ciebie chce On wybawić z nieszczęść,
przed tobą jest dal, nie cieśnina,
i stół opływający tłuszczem.
17
Lecz ty osądzasz jak niewierny.
Dosięgną cię prawa i sądy.
18
Strzeż się, by cię nie zwiodła obfitość
i nie zmylił hojny okup.
19
Czy skłoni Mocarza twój krzyk bólu,
choćbyś wytężył swe siły?
20
Spróbuj nie wzdychać do nocy,
w której odchodzą najbliżsi.
21
Strzeż się, a zła unikaj!
Przez nie dosięgła cię nędza.
Hymn na cześć Boga
Majestat Boga
22
Wielki jest Bóg w swej wszechmocy,
któż takim mistrzem jak On?
23
Kto Jego drogę chce zganić?
Kto powie: “Źle uczyniłeś”?
24
Staraj się chwalić Jego dzieła,
gdy o nich się pieśni układa.
25
Ogląda je każdy z radością,
choć widzi je tylko z daleka.
26
Wielki jest Bóg, choć nieznany,
lat Jego nikt nie policzy.
Bóg daje deszcz
27
On krople wody podnosi
i mgłę na deszcz skrapla,
28
one płyną z nieba wysoko,
obficie spływają na ludzi.
Cel burzy
29
A kto pojmuje warstwę chmur
i huk [niebieskiego] namiotu?
30
On, Najwyższy, ogniem zieje
i zakrywa podstawy morza.
31
Tak utrzymuje ludzi
i żywność im daje obficie.
Opis burzy
32
Błyskawicą zbrojne ma ręce,
wskazuje jej cel oznaczony,
33
głos przeciw niemu wydaje:
zazdrosny gniew na nieprawość.