Księga Izajasza (Iz 2)
Wysłany na Mar 20, 2010 w Ks. Izajasza (Iz), Stary Testament | 0 wpisów
Trwały pokój mesjański
1
Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:
2
Stanie się na końcu czasów,
że góra świątyni Pańskiej
stanie mocno na wierzchu gór
i wystrzeli ponad pagórki.
Wszystkie narody do niej popłyną,
3
mnogie ludy pójdą i rzekną:
“Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską
do świątyni Boga Jakubowego!
Niech nas nauczy dróg swoich,
byśmy kroczyli Jego ścieżkami.
Bo Prawo wyjdzie z Syjonu
i słowo Pańskie – z Jeruzalem”.
4
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami
i wyda wyroki dla licznych narodów.
Wtedy swe miecze przekują na lemiesze,
a swoje włócznie na sierpy.
Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza,
nie będą się więcej zaprawiać do wojny.
5
Chodźcie, domu Jakuba,
postępujmy w światłości Pańskiej!
Sąd Boży nad pysznymi
6
Zaiste, odrzuciłeś Twój lud, dom Jakuba,
bo pełen jest wróżbitów
i wieszczków jak Filistyni;
na zgodę uderza w ręce cudzoziemców.
7
Kraj jego pełen jest srebra i złota,
a skarby jego są niezliczone.
Kraj jego pełen jest koni,
a wozy jego nieprzeliczone.
8
Kraj jego pełen jest bożyszczy…
[Oni] wielbią rąk swoich dzieło,
które wykonały ich palce.
9
Poniżył się człowiek, upodlił śmiertelny;
nie przebaczaj im!
10
Wejdź między skały, ukryj się w prochu
ze strachu przed Panem,
przed blaskiem Jego majestatu,
kiedy powstanie, by przerazić ziemię.
11
Wyniosłe oczy człowieka się ukorzą
i duma ludzka będzie poniżona.
Sam tylko Pan się wywyższy
dnia owego.
12
Albowiem dzień Pana Zastępów nadejdzie
przeciw wszystkim pysznym i nadętym
i przeciw wszystkim hardym, by się ukorzyli,
13
przeciw wszystkim cedrom Libanu,
wysoko się wzbijającym,
i przeciw wszystkim dębom Baszanu,
14
przeciw wszystkim górom niebotycznym
i przeciw wszystkim pagórkom wyniosłym,
15
przeciw każdej wieży strzelistej
i przeciw wszystkim murom obronnym,
16
przeciw wszystkim okrętom Tarszisz
i przeciw wszystkim statkom zbytkownym.
17
Wtedy pycha człowieka będzie poniżona,
a upokorzona ludzka wyniosłość.
Sam tylko Pan się wywyższy
dnia owego,
18
posągi zaś bożków całkowicie znikną.
19
Wtedy wejdą do jaskiń skalnych
i do jam podziemnych
ze strachu przed Panem,
przed blaskiem Jego majestatu,
kiedy powstanie, by przerazić ziemię.
20
Owego dnia człowiek wyrzuci kretom i nietoperzom
bożki swe srebrne i bałwany złote,
zrobione po to, by im cześć oddawał,
21
gdy wejdzie między rozpadliny skalne
i w szczeliny opoki
ze strachu przed Panem,
i przed blaskiem Jego majestatu,
kiedy powstanie, by przerazić ziemię.
22
Zaniechajcie człowieka,
który ledwie dech ma w nozdrzach.
Bo na ile go ocenić?