Księga Nahuma (Na 2)
Wysłany na Mar 20, 2010 w Ks. Nahuma (Na), Stary Testament | 0 wpisów
1
Oto na górach stopy zwiastuna ogłaszającego pokój.
Święć, Judo, twe uroczystości,
wypełniaj twe śluby,
bo nie przejdzie już więcej po tobie nikczemnik,
całkowicie został zgładzony.
Dramatyczny opis upadku Niniwy
3
Bo przywrócił Pan świetność Jakuba,
jak świetność Izraela,
ponieważ łupieżcy ich splądrowali
i wyniszczyli ich latorośle.
2
Pogromca nadciąga przeciwko tobie.
Strzeż twierdzy;
nadzoruj drogę,
wzmocnij biodra,
rozwiń jak najbardziej siłę.
4
Tarcze jego bohaterów lśnią czerwienią,
wojownicy w szkarłat ubrani;
ogniem stali iskrzą się wozy,
w dniu jego przygotowania;
a włócznie ich się poruszają.
5
Po gościńcach szaleją rydwany,
przewracają się na błoniach;
widok ich – niby pochodnie,
przejeżdżają jak błyskawice.
6
Zwołuje on swoich wojowników;
potknęli się w swoim pochodzie:
spieszą do jej murów,
lecz przygotowano już dach oblężniczy.
7
Śluzy rzeczne się otworzyły,
a pałac jest przerażony.
8
I władczyni obnażona – będzie uprowadzona,
gdy niewolnice jej wzdychające żałośnie
jakby głosem gołębic –
biją się w piersi.
9
I stała się Niniwa jak zbiorowisko wód –
wody jej się rozpływają.
“Zatrzymajcie się, zatrzymajcie!”
Lecz nikt się nie odwraca.
10
“Rozchwyćcie srebro, rozchwyćcie złoto!”,
bo nie ma końca ten zasób…
nadmiar wszelkich kosztowności.
11
Pustkowie i bezludzie, i zniszczenie,
i serce omdlewające, i chwiejące się kolana,
i skurcz we wszystkich biodrach;
a twarze wszystkich utraciły krasę.
12
Gdzież [teraz] jaskinia lwów
i owo żerowisko lwiątek,
gdzie chodził lew, lwica i szczenię lwie,
a nikt nie trwożył.
13
Lew dosyć rozszarpał [ofiar] dla swoich szczeniąt
i nadusił dla swoich lwic,
i wypełnił zdobyczą swe nory,
a legowiska swoje grabieżą.
14
“Oto Ja przeciw tobie! – wyrocznia Pana Zastępów –
i puszczę z dymem twe rydwany,
a lwiątka twoje miecz pochłonie,
i wykorzenię z ziemi twój łup,
i nie będzie więcej słychać głosu twoich posłów”.