Księga Ozeasza (Oz 9)
Wysłany na Mar 20, 2010 w Ks. Ozeasza (Oz), Stary Testament | 0 wpisów
Za karę czeka wygnanie
1
Nie ciesz się, Izraelu,
nie krzycz z radości jak inne narody,
bo opuściłeś Boga swego uprawiając nierząd,
umiłowałeś zapłatę nieczystą
na wszystkich klepiskach zbożowych.
2
Klepiska, tłocznie nie dadzą żywności,
moszczu zabraknie.
3
Nie będą oni mieszkać dłużej w ziemi Pańskiej,
Efraim musi wracać do Egiptu –
w Asyrii będą jedli pokarmy nieczyste.
4
Nie będą wina wylewać na ofiarę dla Pana
ani też krwawych ofiar Jemu składać;
chleb ich się stanie tak jak chleb żałoby,
kto go spożyje – już nieczysty będzie;
bo chleb ich będzie tylko dla nich –
do domu Pańskiego nie wejdzie.
5
Cóż uczynicie w dzień święta,
w uroczysty dzień Pański?
6
Tak, oni muszą wędrować do Asyrii;
Egipt ich zbierze, a Memfis pogrzebie,
oset pokryje skarby ich ze srebra,
a ich namioty porosną cierniami.
Prorok cierpi prześladowanie
7
Oto nadchodzą dni kary,
zbliża się dzień odpłaty;
Izrael woła: “Głupcem jest prorok,
a mąż natchniony szaleje”.
Tak jest z powodu wielkiej winy twojej
i ogromu twojej wrogości.
8
Efraim czatuje obok namiotu proroka,
na wszystkich jego drogach zastawiono sidła,
nawet i w domu swego Boga jest prześladowany.
9
Wykopali mu dół głęboki,
jak wtedy w Gibea,
lecz [Pan] pamięta ich nieprawości
i karać będzie ich grzechy.
Wspomnienie grzechów popełnionych w Baal-Peor
10
Jak winne grona na pustyni,
tak Izraela znalazłem;
jak na pierwszy owoc figowego drzewa
na waszych przodków patrzyłem:
lecz przyszli do Baal-Peor
i oddali się hańbie,
i stali się wstrętni jak to, co kochali.
11
Jak ptak uleci chwała Efraima:
nie będzie urodzin, ciąży ni poczęcia,
12
a choćby nawet wychowali synów,
będą ich pozbawieni, nim jeszcze dorosną:
biada im samym, kiedy się od nich oddalę.
13
Efraim – jak widzę –
czyni zwierzyną dziką swoje dzieci,
Efraim musi swoich synów wydać zabójcy.
14
“Daj im, o Panie, co tylko dać zechcesz –
łono, które roni, i piersi wyschnięte!”
Kara za odstępstwo w Gilgal
15
Cała ich złość dokonała się w Gilgal,
tam też zacząłem ich nawiedzać
z powodu czynów nieprawych.
Wyrzucę ich z mego domu,
nie będą ich więcej miłował.
Wszyscy ich książęta są buntownikami.
16
Efraim powalony na ziemię,
wyschły jego korzenie –
nie przynoszą już więcej owocu;
a nawet gdy porodzą, Ja sprawię,
że umrze drogi owoc ich łona”.
17
Mój Bóg ich odrzuci,
gdyż Go nie słuchali:
błąkać się będą między narodami.