Mądrość Syracha (Syr 44)
Wysłany na Mar 20, 2010 w Mądrość Syracha (Syr), Stary Testament | 0 wpisów
Chwała Boża w historii Izraela
1
Wychwalajmy mężów sławnych
i ojców naszych według następstwa ich pochodzenia.
2
Pan sprawił [w nich] wielką chwałę,
wspaniałą swą wielkość od wieków.
3
Jedni panowali w swoich królestwach,
byli mężami sławnymi z potęgi,
doradcami dzięki swemu rozumowi,
którzy się wypowiedzieli w proroctwach.
4
Byli panującymi nad krajami dzięki rozstrzygnięciom
i władcami dzięki swej przenikliwości,
mądrymi myślicielami przez swoją uczoność,
a w służbie swej rządcami.
5
Byli twórcami melodii muzycznych
i pisali poezje;
6
mężami bogatymi, obdarzonymi potęgą,
zażywającymi pokoju w swych domach.
7
Wszyscy ci przez pokolenia byli wychwalani
i stali się dumą swych czasów.
8
Niektórzy spomiędzy nich zostawili imię,
tak że opowiada się ich chwałę;
9
ale są i tacy, o których nie pozostała pamięć:
zginęli, jakby wcale nie istnieli,
byli, ale jak gdyby nie byli,
a dzieci ich po nich.
10
Lecz ci są mężowie pobożni,
których cnoty nie zostały zapomniane,
11
pozostały one z ich potomstwem,
dobrym dziedzictwem są ich następcy.
12
Potomstwo ich trzyma się przymierzy,
a dzięki nim – ich dzieci.
13
Potomstwo ich trwa zawsze,
a chwała ich nie będzie wymazana.
14
Ciała ich w pokoju pogrzebano,
a imię ich żyje w pokoleniach.
15
Narody opowiadają ich mądrość,
a zgromadzenie głosi chwałę.
Henoch
16
Henoch podobał się Panu i został przeniesiony
jako przykład nawrócenia dla pokoleń.
Noe
17
Noe okazał się doskonałym i sprawiedliwym,
a w czasie gniewu stał się okupem,
dzięki niemu ocalała Reszta dla ziemi, kiedy przyszedł potop.
18
[Pan] zawarł z nim wieczny przymierze,
by już więcej nie zgładzić potopem wszystkiego, co żyje.
Abraham
19
Abraham, wielki ojciec mnóstwa narodów,
w chwale nikt mu nie dorównał.
20
On zachował prawo Najwyższego,
wszedł z Nim w przymierze;
na ciele jego został złożony [znak] przymierza,
a w doświadczeniu okazał się wierny.
21
Dlatego Bóg przysięgą zapewnił go,
że w jego potomstwie będą błogosławione narody,
że go rozmnoży jak proch ziemi,
jak gwiazdy wywyższy jego potomstwo,
że da mu dziedzictwo
od morza aż do morza
i od Rzeki aż po krańce ziemi.
Izaak i Jakub
22
Z Izaakiem też uczynił to samo
przez wzgląd na Abrahama, jego ojca.
23
Błogosławieństwo wszystkich ludzi i przymierze
złożył na głowie Jakuba;
uznał go w jego błogosławieństwach,
dał mu [ziemię] w dziedzictwo,
wymierzył jej części
i podzielił między dwanaście pokoleń.